Konstytucja RP mówi w ust. 2, że barwami Polski są biały i czerwony. Biel u góry, czerwień na dole. 2 maja każdego roku obchodzi się dzień barw narodowych. Ale szacunek do nich wyrażamy nie tylko tego jednego dnia, lecz przez cały rok.
Początkowo barwą Polski był tzw. karmazyn, był on symbolem bogactwa i szlachetności. Kolor ten był w ówczesnych czasach bardzo drogi, stanowił o wyjątkowości i bogactwie. Karmazyn wykorzystywali tylko najbogatsi, to symbolizowało siłę, władzę i potęgę. Barwy narodowe Polski zaczęto stosować podczas bitew, delegacji królewskich i wojen, a także różnego rodzaju wypraw.
Barwy królewskie pojawiają się po raz pierwszy w XV w. chociaż już wcześniej stosowane były insygnia orła i korony na flagach. Za pierwszą polską flagę uważa się barwy Rzeczpospolitej Obojga Narodów, gdzie widniały trzy pasy na fladze – dwa czerwone i biały oddzielający oba czerwone.
Po raz pierwszy kolory te jako narodowe uznano 3 maja 1792 r. Flaga zaczęła przyjmować coraz bardziej zbliżony format do obecnego. Sejm Królestwa Polskiego zatwierdził polską flagę w 1831 r. za sprawą posła Walentego Zwierkowskiego. Dopiero po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. ustalono barwy i kształt polskiej flagi.
W naszej szkole, przed Świętem Niepodległości, młodzież z Koła Artystycznego postanowiła w sposób szczególny przygotować się do świętowania odzyskanej przez Polskę w 1918 r. niepodległości. Przygotwała więc ozdobne kotyliony w barwach narodowych, wyrażając w ten sposób szacunek wobec barw narodowych - bieli i czerwieni. Wykonoane przez młodzież kotyliony zostana wykorzystane podczas zbliżającej sie akademii z okazji Narodowego Święta Niepodległości.
FOTO-GLAERIA:
